Finalde kaybetme alışkanlığı

Haftasonu Fenerbahçe Kadın Basketbol takımının Euroleague Women finalinde yenilmesi sarı lacivertlilerin üçüncü kez çıktıkları Final Four finalinde de şampiyonluktan uzak kalmasına neden oldu. Benzer şekilde kadın basketbolunun ikinci kupası olan Euro Cup Women finalinde de, Bellona AGÜ Spor bir diğer temsilcimiz olan Yakın Doğu Üniversitesine elenerek (Kayseri Kaski dönemlerini de dikkate aldığımızda) son 10 yıl içinde üçüncü kez finale çıkmasına rağmen ikincilikle yetinmek durumunda kaldı. Arka arkaya gelen bu ikincilikler basketbolumuzdaki finalde kaybetme alışkanlığı üzerine yoğunlaşmama neden oldu ve kısa geçmişimizden ortaya ilginç bir sonuç çıkardım.

Eğer aşağıda görebileceğiniz listede atladığım bir final yoksa, basketbolumuzun yükselişe geçtiği 1990'lardan itibaren 22 kez A takımlar seviyesinde finale çıkan takımlarımız bu finallerden sadece altısında kupa kaldırabildiler. Şampiyonluk gelen altı finalin ikisinde de iki Türk takımının karşı karşıya geldiği düşünülürse, gerek milli gerekse kulüp takımlarımız bazında final stresiyle baş edememe gibi ciddi bir problemimiz olduğunu görebiliyoruz. Özellikle genel bir bakışla Akdeniz insanının karakteri denip geçiştirilebilecek bu final stresinin (ya da ne isim verilebilirse) sadece milli takımlarımızda değil, zaman zaman sadece yabancılardan oluşan kulüp takımlarında da baş göstermesinin ise kolay açıklanabilir yanı yok. NBA'de şampiyonluklar yaşayan, ödüller kazanan oyuncuların Türk takımlarının formalarını giydiklerinde finallerde yaşadıkları formsuzluğa bir açıklama yapabilmek cidden zor.

1993 - Efes Pilsen : Saporta Cup ikinciliği

1996 - Efes Pilsen : Koraç Kupası şampiyonluğu

1997 - Tofaş : Koraç Kupası ikinciliği

2001 - Botaş: Ronchetti Cup ikinciliği

2001 - Erkek Milli Takım: Avrupa ikinciliği

2005 - Fenerbahçe: Kadınlar Euro Cup ikinciliği

2009 - Galatasaray: Kadınlar Euro Cup şampiyonluğu

2010 - Erkek Milli Takım: Dünya ikinciliği

2011 - Kadın Milli Takım: Avrupa ikinciliği

2012 - Beşiktaş: FIBA EuroChallenge Cup şampiyonluğu

2012 - Kayseri Kaski: Kadınlar Euro Cup ikinciliği

2013 - Pınar Karşıyaka: FIBA EuroChallenge Cup ikinciliği

2013 - Kayseri Kaski: Kadınlar Euro Cup ikinciliği

2013 - Fenerbahçe: Euroleague Women ikinciliği

2014 - Fenerbahçe: Euroleague Women ikinciliği

2014 - Galatasaray: Euroleague Women Şampiyonluğu

2015 - Trabzonspor MP: FIBA EuroChallenge Cup ikinciliği

2016 - Galatasaray: Euro Cup Şampiyonluğu

2016 - Fenerbahçe: Euroleague ikinciliği

2017 - Yakın Doğu Üniv: Kadınlar Euro Cup şampiyonluğu

2017 - Bellona AgüSpor: Kadınlar Euro Cup ikinciliği

2017 - Fenerbahçe: Euroleague Women ikinciliği

Sıraladığım ve tamamını canlı seyretme imkanı bulduğum bu finallere baktığımızda (yaşımı ele vermeyi sevmiyorum ama evet o heyecanları yaşayarak izledim hepsini), kaybettiğimiz maçların birkaçı dışında başa baş geçen finalleri son anlardaki hatalarla ya da yıldız oyuncularımızdan beklenen katkıları alamayarak kaybettiğimizi görebiliriz. Efes Pilsen'in Aris karşısındaki Saporta Kupası finalinde son saniyelerde Naumoski'nin boş döndüğü hücumlar hala aklımda. Rivers'lı, Griffith'li Tofaş'ın Yunanistan'dan çift haneli galibiyetle dönüp, Bursa'da fark yediği Koraç Kupası finali rövanşı da öyle. Keza Pınar Karşıyaka'nın EuroChallenge Kupası finalinde üçüncü çeyrekte 17 sayı öndeyken maçı nasıl kaybedebildiğini anlamak oldukça güç. İki sene sonra Trabzonspor da önde girdiği son hücumda top kaptırıp potasında sayı görerek taraftarı önünde ikincilikle yetinmek durumunda kalmıştı. Lafı çok uzatmamak gerek, ister Akdeniz kültürü, ister Türk basketbolu diyelim, isterse farklı bir isim koyalım; birçok kez yüzüp kuyruğuna kadar geldikten sonra sonunu getiremedik bugüne kadar. Bu sezon önümüzdeki son bir final ihtimali var. Turkish Airlines Euroleague'te üç takımımız çeyrek finalde Final Four mücadelesi verecekler. Geçtiğimiz sezon finalde CSKA'ya son saniyede alamadığımız bir ribaunt sonrası yenilen Fenerbahçe'nin yanı sıra, Anadolu Efes ya da Darüşşafaka'dan bu sezon final hatta bu kez şampiyonluk bekliyoruz. Kolay değil; ama neden olmasın.